Zespół mieszkaniowy (Toruńska)

Projekt koncepcyjny konkursowy obejmuje nowoprojektowaną zabudowę zespołu budynków mieszkalnych z usługami w parterach, układ drogowy – ulice, ciągi pieszo-jezdne, ścieżki rowerowe, zagospodarowanie przestrzeni publicznych (w tym placu wodnego) z elementami małej architektury.

Projektowana zabudowa składa się z 9 budynków, dla których zaproponowano trzy różne wyrazy architektoniczne. Dla tak dużej skali zabudowy w odniesieniu do rozczłonkowanej i zmiennej zabudowy w bliższym i dalszym sąsiedztwie, nie zdecydowano się na nadanie całemu zespołowi jednorodnego wyrazu architektonicznego. Byłoby to sprzeczne ze skalą zabudowy zarówno na Wyspie Spichrzów jak i na Dolnym Mieście, gdzie nie występują tak duże jednorodne zespoły zabudowy. Budynkom nadano współczesny wyraz architektoniczny.

W elewacjach budynków Z1/1 i Z1/2 od ulicy Toruńskiej zaproponowano głównie cegłę klinkierową. W ten sposób nawiązano do istniejących budynków przy ulicy Toruńskiej. Ponieważ projektowana zabudowa jest wyższa od zabudowy sąsiedniej i charakteryzuje się nietypowymi ścięciami narożników budynków, zaproponowano płaszczyzny skośne oraz najwyższe kondygnacje z innych materiałów (płyt typu „spiek”). Tym fragmentom elewacji w kolorze białym nadano współczesną tektonikę.

W budynkach Z2 - Z4 zaprojektowano elewacje monochromatyczne z zastosowaniem białych płyt włókno-cementowych lub spiek. W elewacjach tych budynków wprowadzono elementy wertykalne z cegły klinkierowej. Kondygnacje parterów połączono kompozycyjnie z elewacjami wyższych kondygnacji ramami balkonów.

Charakterystycznymi elementami tego fragmentu zabudowy są ażurowe ramy stanowiące konstrukcje balkonów. Elementów tych nie wlicza się do powierzchni elewacji, którą należy usytuować na obowiązujących liniach zabudowy. W budynkach Z2 i Z5 od strony zachodniej zaprojektowano rozcięcia w bryłach w celu stworzenia wglądów z dziedzińców wewnętrznych na Plac Wodny oraz Motławę i dodatkowej poprawy ich nasłonecznienia. Trzeci charakter kształtowania elewacji zastosowano w budynkach Z6 i Z7. Elewacjom nadano charakter wertykalny, kształtowany przemiennie przez białe ramy i fragmenty elewacji z cegły klinkierowej.

Oś kompozycyjną zabudowy stanowi ulica Nowa Chmielna z pierzejami, z charakterystycznym rozszerzeniem przestrzeni ulicy w kierunku południowym do rzeki Motława, która w tym miejscu tworzy wewnątrzmiejski aktywny akwen wodny. Ta główna oś kompozycyjna (ulica Nowa Chmielna) łączy dwa place, z których pierwszy wykształcono na skrzyżowaniu tej ulicy z ulicą Toruńską, a drugi na południowym końcu ulicy Nowa Chmielna. Trójkątne formy tych placów stanowią swoiste otwarcie i wniknięcie w projektowany zespół zabudowy.

Drugim charakterystyczny elementem kompozycji jest otwarcie projektowanej zabudowy na istniejący zalew. Uzyskano to poprzez przerwy w zabudowie kwartałów oraz otwarcie wewnętrznych dziedzińców w kwartałach C (budynek Z2) i E (budynek Z5). Teren zielony został kompozycyjnie połączony z nabrzeżem Motławy, co podkreśloną miękka linia ciągu pieszego i wewnętrzną krawędzią projektowanego nabrzeża.

Plac Wodny

Od strony zachodniej projektowanej zabudowy stworzono Plac Wodny. Jest to ogólnodostępny teren od strony Motławy. Zaprojektowano tam nowe nabrzeże rzeki, tereny rekreacyjne i ogródki przy lokalach gastronomicznych. Wyeksponowano piesze połączenie Placu z ulicą Nowa Chmielna i Toruńską. Układ posadzki Placu wyznacza (bez elementów ogrodzeń) część placu ogólnodostępną i część zajmowaną przez ogródki gastronomiczne.